FLJ 89

Harold, Roel, Gertjan, Erik, Hans, Ton, Liza en Guus

Home
Overzicht
Guus
Roel
Gertjan
Erik
Hans
Liza
Harold

 

Amersfoort 2020


Gezien het aantal steden dat wij met onze afvaardiging van het Fanfarekorps der Limburgse Jagers hebben bezocht ondertussen behoorlijk groot is, is het voor de organisatoren van dienst zeer moeilijk nog een geschikte plek te vinden. Gelukkig heeft Liza flink zijn best gedaan en ons op het spoor van Amersfoort gezet.
Een prachtige stad met een roemrucht verleden. We hadden een hotel in Soest geboekt van hotelketen Flecher: Het witte huis.
Prachtig gedocoreerd en zeer geschikt voor evenementen zoals deze. Vlak bij de uitvalswegen en verder van alle gemakken voorzien. Toch gingen we al snel naar Amersfoort om de eerste indrukken van de stad op te doen. Zoals echte Nederlanders betaamt, gingen we met het openbaar vervoer: lekker goedkoop.

Eerst was het verzamelen bij In den Grooten Slock. Onze gids Hanneke stond al klaar om ons alles te vertellen over Amersfoort. Zij verhaalde vol overgave over de vele brouwerijen die de stad gekend heeft. We bleken op een biertoer ingetekend te hebben. Geen probleem natuurlijk, ware het niet dat onthouden van de vele namen en jaartallen van de brouwerijen en biertypes wat lastig bleek. Niet in de laatste plaats omdat er een paar mensen in het groepje enorm flauw zaten te geinen (Erik..?).


Ons hotelletje



Wachten bij de bus. Gemaskerd en wel.



In den Grote Slock



Eerst even zitten.


En daar gingen we. De weergoden waren ons gunstig gezind. Een mooie dag met schitterende perspectieven. Op meerdere vlakken: historisch, bouwkundig, culinair, maar zeker ook in het uitdiepen van de vriendschap. Dat beloofde wat.


Liza en biergildegids Hanneke



Muurhuizen straat voor ommuring en dergelijke, je had erbij moeten zijn...



Harold en Liza, armen over elkaar. De gesloten pose.



Guus en Hans, handen in de zakken. Nonchalance.



Erik met de minzame glimlach à la Mona Lisa



Actief luisteren heet dat tegenwoordig.



Een trapgevelhuis met daarachter een toren. De bijbehorende kerk is ontploft omdat er ook de lokale munitieopslag in was gevestigd. Dat pakte niet heel goed uit.



Een mooi huis met kleuren en alles!


We kregen na onze rondleiding een overhoring van Hanneke. Dat was wel al aangekondigd, maar toch kwam het als een klap dat het echt waar bleek te zijn. Het bleek dat er ook een prijs te verdienen viel, dus wij gingen hard aan de slag met onze opdrachten. Heel leuk om te doen, maar het niveau was nogal hoog. Toen kwam de uitslag.
Hans en Erik kwamen hier niet al te best vanaf. Door hun lage score, maar ook hun afleidende gedrag riep vragen op. De anderen hadden het gelukkig wel heel goed gedaan. Daarna startte de bierproeverij. Aardig, maar niemand van ons bleek er in geïteresseerd te zijn. Dan maar gewoon doordrinken en niet teveel nadenken. Ook geen probleem.
We kregen allemaal van Hans Frieze sokken, omdat Liza's Frieze sokken 'op' waren. Iedereen kreeg nieuwe. Rustieke kwaliteit. En wij profiteerden mee. Heerlijk!


Van Oldenbarneveld was er ook.



Terug in het cafe.



FLJ89 2020: vlnr: Erik, Gertjan, Roel, Guus, Hans, Liza, Harold



Frieze sok


Bij het feestpakket was ook een diner inbegrepen dus wij vervoegden ons bij In den kleinen hap Let op de ouderwetse vierde? naamval. Het eten was simpel doch doeltreffend. Het was een groot voordeel dat wij niet:

  • Vegetarisch
  • Veganistisch
  • Glutenmijdend
  • Zoutarm
  • Geheelonthoudend
  • Coronafanatici
  • Culinair veeleisend
  • Etikettegericht
  • Lactosegeïrriteerd
  • Bhoeddistisch

waren en daar ook niet naar gevraagd werd. Het was er wel heel gezellig. Daarna zijn we nog de stad ingegaan. We hebben in een designgrot gezeten en we hebben ons vermaakt op een nogal regenachtig terrasje. 's Morgens moest Roel weer op de fiets terug. Een kleine 170km en 7 uur fietsen. De anderen vonden dat knap.


eten



eten



eten



Roel naast de fiets