 FLJ 89 Overzicht
|
Muziekreis FLJ89 2024 Ghana
Dienstvriendenweek 5 januari tot 13 januari Luister ondertussen naar Ghanese Highlife!
We zullen de stress met de visumaanvraagafhandeling maar even overslaan, maar we hebben een mooi plakplaatje in ons paspoort!
6 januari Eerst maar eens genieten van het heerlijke ontbijt. Zie foto. And now! Ready for some action! We krijgen zangles en leren een lied. Dat blijkt nog best lastig te zijn omdat het lied vierstemmig is en we de zin: 'Si ya hamb' ekukha nyen kwenkos' moeilijk kunnen uitspreken. Nader onderzoek leert dat het een muziekstuk Zuid-Afrikaans is en de tekst betekent: 'We are marching in the light of God'. We hebben het lied een paar keer mogen uitvoeren, vaak in combinatie met ons eigen BLJ. Die combinatie pakte goed uit. We hebben soms de Mars der Limburgse Jagers moesten inzetten als ruilmiddel; Of het begrepen werd weet ik niet. Ik denk het wel. Het gaat tenslotten over verbroedering.
Zijn collega, danser Jason deed ons voor hoe je bepaalde betekenis in de dans kan leggen. Door verschillende dans- of handbewegingen uit te voeren weten de intimi wat er bedoeld wordt. De voormalig overheersers (w.o. de Nederlanders) kon zo een rad voor ogen gedraaid worden. En met de verschillende bewegingen konden ook verhalen uit de gemeenschap versterkt worden. Of er iets besproken/uitgebeeld is waarvan wij geen weet hebben, is ons niet duidelijk. Later in de week bleek nog meer hoe muziek en dans een rol spelen in de gemeenschap. Er bestaat een diepgewortelde connectie met de cultuur, de taal en zelfs in de omgang met elkaar. Gids Yao bleek een gepensioneerde cultuurfilosoof met veel kennis over de rituelen en gebruiken van het land. En met name van de mensen die tot de Ewe behoren. Naast kenner van de Ghanese cultuur, kon Yao goed overweg met onwetene Hollanders, en werden er vele onderwerpen bespreken. Over de structuur van de macht, de rol van kunst en nog veel meer. We krijgen allemaal een bamaboefluit van Yao met een begeleidend instructieboekeje, met hoe de Atentiben, want zo heet deze fluit, te bespelen. Ook staan er een aantal gearrangeerde muziekstukken in het boek, zodat wij naar hartelust kunnen oefenen om de prachtigste melodieën te produceren. De fluit bespelen is best lastig, maar het lukt best om een muziekje te spelen.
We rijden een rondje door de hoofdstad Accra met een bus. Eugene, de chauffer is een meester in het heel hard vlak lang allerlei dingen zoals mens en dier te scheuren. Het is allemaal goed gegaan, maar dat was niet heel vanzelfsprekend. Daarna reden we langs een markt en het leek ons een leuk idee om even te kijken. Dat was voor Yao even stressen om alles in het gareel te houden. Kei-eigenwijze gasten als wij zijn, zijn we toch gaan kijken,en het was een hele ervaring! Het is fantastisch om te kijken bij alle bedrijvigheid, de kleinschaligheid en de extreme mate van chaos. We kopen niet veel, maar een kokosnoot met kokossap laten we ons wel goed smaken. Heerlijk! Terug in de bus kunnen we ons lied nog eens oefenen. We bekijken de beelden en gebouwen van de Univeriseit van Accra voor Culturele Studies waar Yao een functie had. Daarop bestellen we twee pizza's, delen die, doen een biertje en rijden langs het paleis van de koning. Shoppingmall - Eten - Slapen
We hebben onderweg geleerd hoe je elkaar moet begroeten in het Ghanees: De een zegt 'Mjouwezo' en dan zeg jij 'yo'. Makkelijk zat. Of jij zegt 'Aygo', dan zegt de ander 'ame'. Je moet wel een beetje opletten, want het gaat snel. Verder verdiepen we ons in het handschutprotocol, iets met knippende vingers, wat vreselijk pijn lijkt te doen, maar het valt mee. We zien ook een paar 'Baboes' (apen) langs de kant van de weg, helemaal in het wild. De weg zit trouwens vol met gaten, dus de chauffeur heeft het niet makkelijk. We komen aan in Tagbo Falls lodge. Een prachtige plek wederom. Zie ook hier de foto's. Wederom is het eten goed geregeld. We krijgen kip, rijst wat sausjes, en sla en verbrande vis, helaas een beetje misgegaan op de BBQ. We maken een wandeling in het dorpje en krijgen nu echt serieus fluitles van Yao. Het is geen gewone blokfluit, die trouwens heel goed klinkt, maar de vingerzetting is een soort van pentatonisch. Onder het genot van een glaasje wijn delen we herinneringen en het is een fijn samenzijn. 8 jan We maken een wandeling naar een waterval. Het is echt best wel verschrikkelijk HEET!
Akan namen We kwamen oog in oog te staan met een giftige slang!, maar die is een kopje kleiner gemaakt. Niet door ons helaas, dat zou helemaal heldhaftig zijn geweest. We aten: curry soup, tomato soup, bread, salad. Very international 9 jan Vandaag zijn Harold, Guus, Hans en Roel op een berg geklommen. Vrij stoer, want het is gewoon 40 graden, maar ze hebben het gedaan! We rijden naar een nieuw Lodge. Er zijn veel gevaarlijke wegen en wrakken langs de weg. Maar onze chauffeur doet het goed, het is wel fijn dat hij het verkeer goed kent. We hebben een mooie plek aan het water. Hier bij de Tagbo Falls is in het oerwoud een ginstokerij die we bezoeken. Interessant om een keer te zien. De gin is eerst een soort witte wijn. We lopen kaarsrecht door het oerwoud terug.
woensdag 10 jan De Akisombo-dam willen we zien. Het wordt ons niet makkelijk gemaakt om dichtbij te komen, blijkbaar is dit militair een strategische plek. Reden te meer om onze militaire kwaliteiten te tentoonspreiden. Er is veel verwondering over de concave vorm van de dam. Of is het convex? ja dat hangt af van de stroomrichting van de rivier. We komen er niet uit. We bezoeken Achiepwe, een klein inheems dorpje, waar Dora ons rondleidt. Heel bijzonder om te zien hoe de mensen hier leven.
We lunchen met fufu en oestersoep, waarbij aangetekend moet worden dat Gertjan een oester heeft opgegeten. De eerste en laatste. Er was een spontane voorstelling van de de dorpsbewonders. Drum, zang en dansoptreden, waar we ook aan meededen. Het ziekenhuis is heel erg armoedig. Om half 10 ligt iedereen op bed. Donderdag 11 jan We gaan zwemmen in de Volta rivier, heerlijk!
Zo horen we ook dat je hier ruzies kan je oplossen door te dansen. Moet je in Nederland eens proberen! We hebben wederom een prachtig resort en het blijft een schitterend land. Er speelt hier zelfs een muziekgroep. Heel leuk. Het resort is genaamd: het Elmina resort. We hebben hier Fort Elmina bezocht, waar de vroeger de slaven naar America werden gebracht. Mensonterende toestanden. Er was ook een vismarkt.
12 jan We reizen terug naar Accra, lekker warm in de bus. Eugene kwijt zich grondig van chauffeurskunsten. Mooi hotel, gigantische kamers, mooi zwembad Een zoutmijn behoort tot een van de topattracties. Op het dakterras is harde muziek, een soort dakdisco. 14 jan Dan is de reis alweer ten einde. Het was geweldig!
|
